برخی اصول راهنمای مدیریت مالی

یکی از سوالات متداول برای افراد فعال در بازار های مالی این است که، مدیریت سرمایه گذاری در بازار بورس چگونه انجام می شود.
مسلماً پاسخ به نحوه اداره پرتفولیو(سبد)و مدیریت سرمایه گذاری در بازار بورس پیچیده است و نیازمند استفاده از ابزارهای آماری میباشد. در اینجا سعی می‌کنیم از راه نسبتاً ساده تری به آن دست یابیم. در ادامه برخی اصول راهنمای عمومی ارائه می گردند که می‌توانند در بحث تخصیص وجه کافی و تشخیص میزان تعهد منطقی به یک معامله مفید واقع شوند.

نکته مهم این است که با تنوع بخشیدن به موارد مورد معامله می توان به حفظ سرمایه کمک کرد و با تعیین اهداف قیمتی زیان معاملات اشتباه را محدود کرد.

مراحل تخصیص وجه نقد در بازار ها

۱- مبلغ سرمایه‌گذاری در کل بازارها باید به حداکثر ۵۰٪ از کل سرمایه محدود‌ شود.

این بدین معناست که در هیچ زمانی نباید بیشتر از نصف سرمایه معامله گر درگیر بازارهای مالی باشد. نیمه دیگر باید به عنوان ذخیره و پشتوانه برای روز های ناگوار در معامله لحاظ شود.

۲- میزان مبلغ درگیر در هر معامله باید به ۱۰ تا ۱۵ ٪ از کل سرمایه محدود شود.

مثلاً از یک حساب به مبلغ ۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان بایستی تنها 1۰,۰۰۰,۰۰۰ تا ۱۵,۰۰۰,۰۰۰ تومان برای شرکت در یک معامله، قابل وصول باشد . با این کار از اختصاص بیش از حد پول به یک معامله جلوگیری می شود.

۳- مبلغ قابل ریسک( حدضرر) در هر معامله باید به ۵٪  از کل سرمایه محدود شود.

این ۵٪ مبلغی است که یک معامله گر می‌تواند در یک معامله ناکارا از دست بدهد. این مطلب برای تعیین هدف قیمت و نقطه ایست معامله باید مد نظر قرار گیرد.

۴- کل بودجه درگیر در هر بازار اختصاصی باید به ۲۰ تا ۲۵٪ از کل سرمایه محدود شود.

هدف این اصل این است که از آن ۵۰٪ که به بازار ها اختصاص یافته است، باید۲۰ تا ۲۵٪ به یک بازار اختصاص داده شود. قیمت ها در یک بازار اختصاصی اغلب به صورت هماهنگ تغییر می کنند. مثلا طلا و نقره به گروه فلزات قیمتی تعلق دارند و اغلب همسو با هم کاهش یا افزایش می یابند.

اینکه با یک پیش بینی واحد در معاملات زیر مجموعه های یک گروه از بازار، وارد شویم با اصل اولیه تنوع در سرمایه گذاری مغایرت دارد. سرمایه گذاری در گروه های یکسان بازار باید تحت کنترل باشد.

نکته مهم اینکه:

این اصول راهنما می‌توانند برای همه انواع معاملات مفید باشند. برخی از معامله گران ریسک پذیرترند و با حجم پول بیشتری در معاملات شرکت می کنند.برخی دیگر محافظه کارند. نکته مهم این است که با تنوع بخشیدن به موارد مورد معامله می توان به حفظ سرمایه کمک کرد و با تعیین اهداف قیمتی زیان معاملات اشتباه را محدود کرد.